Večeras, 21. lipnja točno u 22:42 po srednjoeuropskom vremenu, započinje ljetni solsticij – trenutak kada Sunce dostiže svoju najvišu točku na nebu, označavajući najduži dan u godini za sjevernu hemisferu. Od sutra, dani će se postupno skraćivati.
Na južnoj hemisferi u istom trenutku nastupa zimski solsticij.
Ljetni solsticij tisućama je godina bio duhovno i kulturološki važan trenutak, slavljen diljem Europe kao simbol vrhunca svjetlosti, plodnosti i obnove.
🔹 Kod Kelta, poznat kao Alban Hefin (Svjetlost ljeta), slavio se uz vatre i rituale u megalitskim krugovima poput Stonehengea. Sunce bi na taj dan izlazilo točno iznad glavnog ulaza, što je smatrano svetim prizorom.
🔹 U nordijskim kulturama, slavio se Midsommar, povezan s boginjom Frejom i bogom Baldrom. Ljudi su skakali kroz vatru, prikupljali bilje i slavili ljubav, plodnost i zdravlje.
🔹 U slavenskoj tradiciji, obilježavao se blagdan Ivanjdan, s običajima poput ritualnog kupanja, preskakanja vatre i traženja legendarnog "cvijeta paprati".
🔹 Stari Rimljani i Grci vezivali su solsticij za božice Vestu i Junonu te boga Apolona, dok su Grci održavali Kronije – slavlje boga Kronosa, koje je isticalo jednakost i preokret društvenih uloga.
Solsticij je u mnogim tradicijama simbolizirao svetost Sunca, ali i početak njegova povlačenja – trenutak kada svjetlost dostiže vrhunac prije nego započne tiho povlačenje pred tamom.
Bio je to dan pun kontrasta: slavlje života i plodnosti, ali i podsjetnik na neizbježnu cikličnost prirode. Upravo ta ravnoteža svjetla i tame – i prolaznosti svega – davala je solsticiju duboko duhovno značenje, potičući ljude da se povežu s prirodnim ritmovima i s vlastitom unutarnjom snagom.
